Let The Right One In

Τελικά, οι Σκανδιναυοί έχουν μια πολύ ιδιοτυπη ματιά όσον αφορά τον τρόμο. Θα μπορούσα να πω ότι το κύριο συστατικό του σκανδιναυικού τρόμου είναι η νωχελικότητα – ίσως επηρεασμένοι από τη μουντή ατμόσφαιρα των παγωμένων περιοχών του Βορρά, ο τρόμος τους έρχεται σε μικρές δόσεις, σε ανύποπτες στιγμές και με αργούς ρυθμούς. Οι Σκανδιναυοί δεν εντυπωσιάζονται (και δεν εντυπωσιάζουν) με ξεσπάσματα τύπου jap-horror, ούτε με τον Βικτωριανό τρόμο της Hammer, ούτε με giallo γκρο-πλαν διανθισμένα με μικρές ματιές σε πλούσια γυναικεία σάρκα. Και, φυσικά, για τις σπλατεριές που γεμίζουν την μικρή και μεγάλη οθόνη από την αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, ούτε λόγος.
Ο Τρόμος της Σκανδιναυίας είναι πρωτίστως ψυχολογικός. Δεν είναι ο τρόμος που προέρχεται από το άγνωστο, είναι ο τρόμος που προέρχεται από εμάς τους ίδιους. Είναι το μπάσταρδο παιδί της ψυχοσύνθεσης μας, είναι οι εφιάλτες που καραδοκούν στο πίσω μέρος του μυαλού μας, είναι το παιδί που η μάνα δεν ήθελε να έρθει αλλά, αφού ήρθε, είναι καταδικασμένη να το αγαπήσει. Τα τελευταία χρόνια ο Σκανδιναυικός τρόμος ήρθε και δήλωσε πως θα μείνει, με ταινίες που έκαναν αίσθηση. Μια τέτοια ταινία, ίσως η καλύτερη των τελευταίων ετών αυτού του είδους, είναι το «Let The Right One In».

Η ταινία ακολουθεί τον Oskar, ένα μικρό και παραμελημένο αγόρι, διαρκή στόχο των νταήδων του σχολείου και υποσημείωση στην ζωή των χωρισμένων γονιών του. Η μητέρα του ψάχνει χωρίς αποτέλεσμα μια δίοδο επικοινωνίας, αντίθετα από τον μέθυσο πατέρα του, που ζει κάπου στην επαρχία εντελώς αποξενωμένος από μια οικογένεια που ποτέ δεν ήθελε να έχει. Διέξοδος για τον Oskar; Μόνο τα κάπως μακάβρια για την ηλικία του ενδιαφέροντα – όπως η συλλογή άρθρων από εφημερίδες που αφορούν φόνους – και η Eli, ένα λίγο παράξενο κοριτσάκι που ζει κοντά με έναν ακόμα πιο παράξενο αντρα, τον Hakan. Η στενή σχέση του κοριτσιού με τον Oskar εξελίσσεται σε αγάπη, η οποία δεν μειώνεται καθόλου ούτε κι όταν ο τελευταίος διαπιστώνει – με τρόμο αλλά και ενθουσιασμό ταυτόχρονα – ότι το κορίτσι της καρδιάς του και μοναδική μέχρι στιγμής φίλη του, είναι στην πραγματικότητα βρυκόλακας.

Μόνο τελευταία ο κόσμος άρχισε να μαθαίνει τον Tomas Alfredson, όταν έφτασε ως τα Όσκαρ με το «Tinker Taylor Soldier Spy» του 2011. Κακώς βεβαια, καθώς με την δουλειά του αυτή, ήδη μας προϊδεάζει για το ταλέντο του. Πίσω από την κάμερα του «Let The Right One In» με απόλυτο σεβασμό στις επιταγές του Σκανδιναυικού τρόμου, μας καθοδηγεί βαθιά στην ψυχολογία των πρωταγωνιστών της ιστορίας και αναλύει λεπτομερέστατα την μεταξύ τους σχέση. Ο βρυκόλακας της ιστορίας δεν είναι επίκεντρο αλλά είναι εργαλείο, ένα εργαλείο που λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος για τα δύο παιδιά και σαν οδηγός για τον θεατή.  Πραγματιστικά, η σχέση μεταξύ του Όscar και της Eli φαντάζει δύσκολη για τον θεατή, ίσως και κατακριταία. Ο βρυκόλακας έρχεται να βάλειτα πράγματα στην θέση τους και να κερδίσει κάτι που αδικαιολόγητα του έχουμε αρνηθεί: τον σεβασμό και την κατανόησή μας.
Ο Alfredson καθοδηγεί και τα δύο παιδιά στους κεντρικούς ρόλους. Συμπαθής ο Kare Hedebrant ως Oskar αλλά η ματιά μας πέφτει – και μένει – στην Lina Leandersson σαν Eli. Γλυκύτατη, με έναν δυναμισμό που σε καθηλώνει και άκρως επαγγελματική, παρά το γεγονός ότι είναι η πρώτη της ταινία, η Lina – τολμώ να ομολογήσω  – είναι η κόρη που κάθε πατέρας ονειρεύεται (και το γεγονός ότι ο εν λόγω πατέρας μπορεί να ξυπνήσει ένα βράδυ με το αίμα του στραγγισμένο και με τα πνευμόνια του να παλεύουν για μια τελευταία ανάσα, αντιμετωπίζεται ως ασήμαντη λεπτομέρεια).

Μια μικρή ταινία λοιπόν, το «Let The Right One In» προσφέρεται για τα κρύα βράδυα του χειμώνα αλλά και τα μοναχικά βράδια του καλοκαιριού. Θα συντροφεύσει επάξια τους λάτρεις του τρόμου αλλά και του ψυχισμού, μια ταινία που, μετά από τους τίτλους τέλους, θα επιστρέφει στο πίσω μέρος του μυαλού σε ανύποπτες στιγμές. Κι εκεί που μπορεί κανείς να σχηματίσει την εντύπωση ότι μπορεί να την ξεχάσει σαν δύο ώρες διασκέδασης και τίποτε άλλο, ίσως διαπιστώσει με τρόμο – αλλά και με κάποιον ενθουσιασμό – ότι κάπου, σε κάποια ξεχασμένη γωνία κάποιου ονείρου, ένα κοριτσάκι με λαμπερά μάτια και χλωμό δέρμα χαμογελάει σαρδόνια.